منو 
- سه‌شنبه 20 اردیبهشت 1401 :: 11:41
غذا خوردن و تامین سوخت مورد نیاز بدن سطوح انرژی شما را تقویت می کند. اما اگر با احساس گرسنگی مواجه هستید، گاهی اوقات آنچه به واقع نیاز دارید نه غذا بلکه خواب بیشتر است.
چرا دائما احساس گرسنگی میکنیم؟
آیا برای شما نیز پیش آمده است که بعضی روزها بدون در نظر گرفتن این که چقدر غذا می خورید، احساس سیری و رضایت کامل در شما شکل نگرفته باشد؟
دلایل احساس گرسنگی مداوم
چندین محرک برای گرسنگی وجود دارند که از مواردی آشکار مانند غذا خوردن ناکافی تا مواردی پیچیده‌تر را شامل می شوند. در ادامه با برخی دلایل شایع احساس گرسنگی همیشگی بیشتر آشنا می شویم.
خستگی
غذا خوردن و تامین سوخت مورد نیاز بدن سطوح انرژی شما را تقویت می کند. اما اگر با احساس گرسنگی مواجه هستید، گاهی اوقات آنچه به واقع نیاز دارید نه غذا بلکه خواب بیشتر است. خواب عاملی کلیدی در کنترل هورمون های اشتها یعنی گرلین و لپتین است. خواب کافی به تنظیم گرلین کمک می کند که هورمون محرک اشتهای انسان است. این به معنای آن است که کمبود خواب می تواند به سطوح بالاتر گرلین منجر شده و گرسنگی و هوس های غذایی مداوم را موجب شود که شرایط خوبی برای کاهش چربی های اضافه بدن نیست. افزون بر این، کمبود خواب سطوح لپتین را کاهش می دهد که هورمون احساس سیری است.
انجام ورزش بدون تامین سوخت کافی
گاهی اوقات افراد بدون این که تغییرات لازم در رژیم غذایی خود ایجاد کرده تا سوخت مورد نیاز انجام ورزش تامین شود، شدت تمرینات ورزشی خود را افزایش می دهند. اگرچه مطالعات مختلف نشان داده اند که انجام ورزش برای سرکوب اشتها مفید است، اما شواهدی نیز وجود دارند که از افزایش اشتها به واسطه ورزش شدید و بلند مدت حکایت دارند. ورزش شدید می تواند سوخت و ساز بدن شما را تسریع کند، از این رو، در صورت عدم تامین سوخت مورد نیاز بدن ممکن است هرچه بیشتر با احساس گرسنگی مواجه شوید. اگر این دلیل احساس گرسنگی شما است، مصرف غذاهای تقویت کننده سیری مانند میوه ها و سبزی های سرشار از فیبر را مد نظر قرار دهید.
مصرف کم پروتئین، چربی یا فیبر
اگر بدن ترکیبی درست از درشت مغذی ها یعنی پروتئین، چربی و فیبر را دریافت نکند، ممکن است با احساس گرسنگی مواجه شوید. پروتئین در مقایسه با چربی ها و کربوهیدارت ها سیر کننده‌ترین درشت مغذی محسوب می شود. مصرف پروتئین بیشتر سطوح هورمون سیری GLP-1 و پپتید YY (کاهنده اشتها) را افزایش می دهد، در شرایطی که سطوح هورمون گرسنگی گرلین را کاهش می دهد. به همین ترتیب، غذاهای سرشار از فیبر با فعال کردن گیرنده های نشاسته در معده به کاهش گرسنگی کمک می کنند. این گیرنده ها سیگنال هایی را به مغز ارسال می کنند که به مصرف مقدار کافی از غذا اشاره دارند. همچنین، غذاهای سرشار از فیبر در مقایسه با غذاهای کم فیبر، سرعت تخلیه معده را کند می کنند و به زمان بیشتری برای گوارش نیاز دارند، از این رو احساس سیری برای مدت طولانی‌تری حفظ می شود.
