منو 
- جمعه 02 اردیبهشت 1401 :: 12:47
کارما یک کلمه سانسکریت به معنای عمل یا کنش است. این قانون مفهومی همسو با قانون جذب دارد.کارما به این معنا است که در زندگی «وقتی چیزی می‌کارید، حتماً درو خواهید کرد» تاجاییکه عواقب کامل اعمال خود را درک کنید.
قانون کارما چیست؟
تمام آنچه در این دنیا رخ می دهد در یک حرکت دورانی در حال چرخش است و برای همین است که در اشعار و ادبیات از این عرصه گیتی با نام هایی همچون گردونه و چرخ یاد کرده اند. کارما ها در چرخه زندگی ما ثبت می شوند و حتما روزی به خودمان باز می گردند. قانون کارما، قانون عمل و عکس العمل است.
کارما
این روزها واژه کارما بسیار شنیده می‌شود و در تیترهای جنجالی بسیاری نشریات کلمه کارما دیده می‌شود. اما کارما یا کَرمه که مفهومی در ادیان و فلسفه شرقی محسوب می‌شود، چگونه به فرهنگ عامه و جوامع سکولار غربی راه یافته است؟ و آیا برداشت‌هایی که این جوامع از کارما دارند، با مفهوم اصلی آن مطابقت دارد؟
قانون کارما چیست ؟
کارما یک کلمه سانسکریت به معنای عمل یا کنش است. این قانون مفهومی همسو با قانون جذب دارد. کارما زیستکار یا عملکرد فرد در زندگی است. این عملکردها ذاتاً و به طور خودکار نتایجی (انتقام کیهانی/الهی) را در این زندگی و زندگی بعد به دنبال دارند. در قانون کارما هر عملی یک عکس العمل در پی دارد.
زمانی که ما می اندیشیم، سخن میگوییم، یا هر نوع عملی انجام می دهیم آغازگر نیرویی بوده ایم که در نهایت یک عکس العمل به ما نشان خواهد داد. این بازگشت نیرو ممکن است، تعدیل شود، تغییر یابد یا تعلیق شود. اما عموم مردم هرگز قادر نیستند که آن عکس العمل را از بین ببرند.
کارما به این معنا است که در زندگی «وقتی چیزی می‌کارید، حتماً درو خواهید کرد» تاجاییکه عواقب کامل اعمال خود را درک کنید. قانون کارما اصل علت و معلول، کنش و واکنش، عدالت کیهانی و مسئولیت فردی است. قانون کارما برای سوق دادن شما بعنوان روح در سفر فردی‌تان در کیهان آغاز می‌شود. کارما زمانی به پایان می‌رسد که در توانایی خود برای عشق ورزیدن، کامل شده باشید.
چگونه قانون کارما را به نفع خودمان تمام بکنیم؟
هر کار درستی که می کنید نتیجه ای خواهد داشت و اگر میخواهید در زندگی غرق در خوبی ها شوید، اعمال و افکار خوبی داشته باشید. هم کارمای خوب داریم، هم کارمای بد. بنابراین تمام کارماها منفی نیستند.
این ذات آدمی است که بر وقایع منفی زندگی اش تمرکز کند. اما اگر توجه مساوی به اتفاقات مثبت و منفی زندگی اختصاص دهیم، به استقبال قدرشناسی رفته ایم.
اولین قدم برای اینکه رفتار و کردارمان را مدیریت بکنیم و همیشه با فرکانس مثبت قدم برداریم این است که قوانین الهی را بدانیم و به آن ها اشراف داشته باشیم.
دومین قدم اینکه در زندگیمان این قوانین را نهادینه کنیم در نظر داشته باشید که انسان جایزالخطا است و کسی نیست که گناه و اشتباه نکرده باشد اما میتوان این اشتباهات را به حداقل رساند.
با دانستن این قانون دریافتیم کوچک ترین عمل مثبت و منفی ما پاداش و مجازات دارد حال تصمیم با خودمان است که با قوانین خداوند همسو شویم یا به اعمال همیشگیمان ادامه دهیم.
چیزی که کار ما را آسان و روحمان را زلال میکند این است که اگر میدانیم گناه و اشتباهی کردیم با انجام دادن کار نیک اثر اشتباهات و گناهان را کم رنگ کنیم.
کسی که کمک رسان و تمام قدم هایش برای رسیدن به ذات خداوند باشد بی شک بازخورد اعمالش او را به وجد می آورد و موفق میکند و یک زندگی با عشق و شادی غیر قابل وصفی را تجربه میکند.
