چرا انسان عاشق کور است؟

چرا انسان عاشق کور است؟

عشق پدیده ی حیرت انگیزی است. گرچه عشق اشکال مختلفی دارد -از عشق به دوستان گرفته تا اعضای خانواده و در کل، انسان ها- اما وقتی صحبت از عشق می شود اغلب مردم به یاد عشق رمانتیکی می افتند که میان دو جنس مخالف به وجود می آید.

اگر تا به حال تجربه ی رابطه ی عاطفی را داشته باشید، می دانید که وقتی سر و کله ی عشق پیدا می شود، رفتار کاملاً متفاوتی پیدا می کنیم و در بسیاری از اوقات، مرتکب کارها و رفتارهای واقعاً احمقانه ای می شویم. در بعضی افراد، این حماقت چندان جدی نیست و آن ها مثلاً دائماً بی قرار هستند و از جایی به جایی دیگر می روند، بی ملاحظه می شوند و بی جهت قهقهه سر می دهند. اما بعضی افراد هم هستند که درایت یا توانایی قضاوت خود را از دست می دهند و بنابراین، رفتارهای احمقانه ای از آن ها سر می زند. اما اینکه چرا این اتفاق می افتد، سؤالی است که در ادامه به آن پاسخ خواهیم داد.

چرا عشق ما را احمق و غیر منطقی می کند؟

وقتی عاشق می شویم تغییراتی فیزیکی در بدن ما رخ می دهد

وقتی عشق به سراغ ما می آید، هورمون ها و انتقال دهنده های عصبی ای در بدن ما تولید می شوند که حس خوبی به ما می دهند.

این فعل و انفعالات شیمیایی، عقل و منطق ما را از کار می اندازند. به همین دلیل ممکن است مرتکب کارهایی شویم که احتمالاً در حالت عادی از ما سر نمی زنند.

این تغییرات تأثیری مشابه مواد مخدر بر روی مغز ما دارند

اگر زمانی که در کنار عشق زندگی تان هستید، سر از پا نمی شناسید و احساس می کنید در ابرها هستید، این مسأله بی دلیل نیست. به گفته ی دانشمندان، در این شرایط، تغییرات شیمیایی و هورمونی ای مشابه اعتیاد، در مغز ما رخ می دهد.

همین مسأله است باعث می شود هر روز بیشتر و بیشتر شخص مورد علاقه تان را بخواهید و گاهی هم این خواستن بی انتها به نظر می رسد.

عاشقی توانایی شناختی ما را تحلیل می برد

تا به حال آنقدر عاشق کسی بوده اید که حتی لحظه ای از فکرش درنیامده باشید؟ احساس عاشق بودن، بخشی زیادی از فضای ذهن ما را اشغال می کند و حتی توانایی شناختی ما را -دست کم به طور موقت- تحلیل می برد.

گاهی شهوت را با عشق اشتباه می گیریم

گرچه ممکن است خودتان تصور کنید که عاشق شریک عاطفی تان شده اید، اما ممکن است احساس شما در واقع شهوت یا علاقه ای سطحی و گذرا باشد. در مراحل اولیه ی آشنایی با کسی که جذب او شده ایم، ممکن است به اشتباه تصور کنیم که عاشق آن شخص شده ایم.

شهوت باعث تولید هورمون های استروژن و تستوسترون می شود، وقتی جذب کسی می شویم، دوپامین، سروتونین و نورپینفرین در بدن ما تولید می شود و حس دلبستگی، تولید هورمون های اکسی توسین و وازوپرسین را به دنبال دارد.

گرچه این هورمون ها باهم متفاوت هستند اما همگی می توانند احساس مشابهی به ما دهند.

وقتی کم سن تر، خام و کم تجربه تر هستیم، احتمال اینکه در دوران عاشقی مرتکب رفتارهای احمقانه ای شویم بیشتر است

اگر اولین بارتان باشد که رابطه ی عاطفی را تجربه می کنید احتمال اینکه رفتارهای غیر منطقی ای داشته باشید بیشتر است. این مسأله در مورد جوان ترها و کسانی هم صدق می کند که تجربه ی کمی در عشق و عاشقی دارند یا در مجموع خام و کم تجربه هستند. با این حال، هر کسی، با هر میزان تجربه ای، ممکن است هنگام عاشقی رفتارهای احمقانه ای مرتکب شود.

احتمال بروز رفتارهای احمقانه در ابتدای رابطه بیشتر است

در ابتدای رابطه که همه چیز تازگی دارد احتمال انجام کارهای احمقانه بیشتر است چون بیشترین فعل و انفعالات شیمیایی در مغز، در این مدت رخ می دهد.

بعد از گذر از این مرحله و رسیدن به یک وضعیت پایدارتر و باثبات تر است که یک رابطه می تواند ادامه پیدا کند. گذر از مرحله ی بعدی هم زمانی موفقیت آمیز خواهید بود که شما در رابطه ی خود احساس امنیت روانی و آرامش داشته باشید. در ابتدای رابطه به ندرت چنین احساسی وجود دارد.