بورس ایران با چه شرایطی رشد می کند؟

با اینکه حمایت از بازار سهام به‌ویژه ازسوی بزرگان حقوقی، امری است که در تمام بورس‌ها مشاهده می‌شود و در مواقعی خاص از جمله عبور از گره‌های معاملاتی اقدامی ضروری و منطقی ازسوی صاحب‌نظران اقتصادی ارزیابی می‌شود، اما باید توجه داشت تزریق منابع برای جلوگیری از اصلاح بازار در نهایت به تورمی افسارگسیخته منتهی می‌شود.

در عین حال مشکل اساسی در این برهه زمانی، اعتماد سلب شده قشر سرمایه‌گذار است، سهامدارانی که نقدینگی خود را با تکیه بر دعوت رئیس دولت وارد بازار سرمایه‌ کردند اما به محض بروز اختلافات بین وزارتخانه‌‌های اقتصاد، نفت و صمت روند تغییر کرد.

فرهاد دژپسند وزیر اقتصاد هم روز گذشته در حاشیه جلسه هیات دولت به طور مجدد وعده ۱۰۰ عرضه اولیه تا‌پایان سال‌جاری را داد، گویی وعده‌‌های دولتمردان تمامی ندارد و هر روز با تکرار آن به‌دنبال بازگرداندن اعتماد و فرونشاندن التهاب در بازار هستند.

وعده عرضه ۱۰۰ شرکت تا‌ پایان سال در حالی داده شد که نگاهی گذرا به تقویم کاری بورس نشان می‌دهد کمتر از ۹۰ روز معاملاتی برای بورس۹۹ باقی مانده است. اما نباید این نکته را فراموش کرد که التهاب بورس با حرف وعده‌فروکش نخواهد کرد، بلکه سیاست‌گذاری‌های شفاف، تصمیم‌گیری در حوزه‌های اقتصادی با در نظر گرفتن میزان اثر‌گذاری دستورالعمل‌های جدید در فضای معاملاتی بورس، اعلام به سهامداران پیش از اتخاذ سیاست‌گذاری‌های جدید برای بازار سهام، هماهنگی بین دستگاه‌‌های دولتی و عدم اعمال سیاست‌‌های دستوری ازسوی وزارت صمت (نرخ‌گذاری فولاد)، حذف محدودیت‌ها و مواردی از این قبیل می‌توانند به کاهش التهاب بازار و افزایش شفافیت در جریان معاملاتی بورس و فرابورس منجر شوند.

اما دولت، بورس و مجلس و دیگر ارکان که خود را متولی بازار می‌دانند از ابتدای آغاز ریزش قیمت‌ها در بورس تهران، در قالب حمایت از سهامدار و بازار طرح‌های بی‌شماری را مطرح کردند که نه تنها مانع از رکود بازار سهام نشد بلکه افزایش بی‌اعتمادی و تهدید محسوس نقدشوندگی بازار را به‌دنبال داشت.