مهم ترین نیازهای روانی کودک

مهم ترین نیازهای روانی کودک

ندا هوشیار اظهار کرد: در سال ۱۹۴۶ بعد از جنگ جهانی دوم در اروپا، مجمع عمومی سازمان ملل به‌منظور حمایت از کودکان، سازمانی به نام یونیسف را ایجاد کرد که نخست انجمن بین‌المللی ویژه کودکان سازمان ملل نام گرفت.

وی تصریح کرد: در سال ۱۹۵۳، یونیسف یکی از بخش‌های دائمی در سازمان ملل متحد شد و روز ۸ اکتبر روز جهانی کودک نام‌گذاری شد.

عضو سازمان نظام روانشناسی خاطرنشان کرد: کودک بر اساس ماده یک پیمان‌نامه حقوق کودک به هر انسان کمتر از ۱۸ سال گفته می‌شود مگر آن‌که قانون قابل اعمال در مورد کودک سن قانونی کمتری را تعیین کرده باشد. این کنوانسیون شامل ۵۴ ماده و دو پروتکل اختیاری بوده که چهار اصول پایه‌ای آن را جهت می‌دهد.

هوشیار اضافه کرد: هیچ کودکی نباید از تبعیض رنج ببرد، زمانی که در رابطه با کودکان تصمیم‌گیری می‌شود، باید منافع عالیه آنان در رأس قرار گیرد، کودکان حق حیات داشته و باید رشد کنند و کودکان حق دارند آزادانه عقاید و نظرات خود را ابراز کنند و این نظرات در تمامی اموری که به آن‌ها مربوط می‌شود، باید مورد توجه قرار گیرد چهار اصول پایه‌ای است.

وی بیان کرد: کودکان برای رشد و نمو، نیازمند رفع نیازهای جسمانی خویش هستند اما در کنار این نیازهای جسمانی، نیازهای روحی و روانی نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار هستند.

این روانشناس ادامه داد: اگر گفته شود نیازهای جسمی و روحی به یک اندازه اهمیت دارند اغراق نکرده‌ایم، چراکه ارضای نیازهای جسمی در بستری با رفع نیازهای روانی منجر به رشد کودکی سالم و متعادل خواهد شد.

هوشیار عنوان کرد: یک دسته از نیازهای روحی و روانی در تمام کودکان فارغ از سن و مراحل رشد عمومیت دارند و زمینه‌ساز شکل‌گیری شخصیتی سالم و توانمند در کودکان می‌شوند.

کلید اصلی داشتن روانی سالم محبت است

درمانگر اختلالات با بیان اینکه کلید اصلی داشتن روانی سالم محبت است، بیان کرد: اصلی­ترین و مهم‌ترین نیاز روانی کودک، برخورداری از عشق و محبت است روح و روان کودک نهال ظریفی شما باید بداند در هر شرایطی و با وجود هر رفتاری، پدر و مادر او را دوست دارند، به او محبت می‌کنند و از او مراقبت و حمایت به عمل می‌آورند.

هوشیار ادامه داد: همین نکته کوچک اما بسیار مؤثر درصورتی‌که درست رعایت و انجام شود روح و روان کودک را متعادل و سالم بار می‌آورد. به‌طوری‌که از خیلی از دغدغه‌ها و نگرانی‌های معمول والدین از قبیل انحرافات، اعتیاد و… در حال و آینده پیشگیری می‌کند.

وی اظهار کرد: رابطه‌ صحیح و عاطفی والدین با فرزندان تأمین‌کننده‌ سلامت و بهداشت روانی آنان و زمینه‌ساز بروز استعدادها است.

روانشناس بالینی تصریح کرد: کودک باید احساس کند که والدینش صمیمی، مهربان و همراه هستند تا بعدها در سنین بالاتر قادر باشد والدین را بهترین دوست خود بداند و مسائل خود را با آن‌ها در میان بگذارد.

هوشیار خاطرنشان کرد: تأثیر محبت در رشد روانی فرزندان، مانند تأثیر نور و حرارت در رشد دانه‌ گیاهان است؛ تا گرمای محبت به فرزندان یک خانواده نرسد رشد روانی و شخصیتی آن‌ها به‌طور طبیعی به انجام نخواهد رسید.

وی اضافه کرد: فرزند خود را بدون دلیل ببوسید، نوازش کنید و در آغوش بگیرید. به او بگویید که همیشه و در هر شرایطی او را دوست دارید و مراقبش هستید.

والدینی در دسترس و مراقب باشید

عضو سازمان نظام روانشناسی بیان کرد: از نوزادی تا هر سنی که فرزند با والدین در ارتباط است، در دسترس بودن والدین اهمیت بسیار زیادی دارد. در دسترس بودن به معنای ارضای فوری نیازهای جسمانی و عاطفی کودک است، یعنی کودک از همان نوزادی متوجه شود که هر وقت نیازی جسمی یا روحی دارد والدین در کنارش هستند و به نیازهای او رسیدگی می‌کنند، به این ترتیب حس اعتماد و امنیت را در کودک شکل می‌دهید.

هوشیار ادامه داد: هرچقدر والدین بیشتر و سریع‌تر پاسخگوی نیازهای روانی و جسمانی کودک باشند، شخصیت کودک سالم‌تر شکل خواهد گرفت. نوزاد گرسنه‌ای که گریه می‌کند سریعاً باید تغذیه شود و کودکی که ترسیده یا مضطرب است، باید توسط والدین آرام شود بدین‌صورت که کودک متوجه شود که تنها نیست و اضطراب و ترسش توسط والدین پذیرفته و درک می‌شود.

وی عنوان کرد: کیفیت رسیدگی والدین در ۷ سال اول زندگی و خصوصاً در دو سال اول، زمینه‌ساز خوش‌بینی یا بدبینی کودک در آینده است. تحقیقات نشان داده است که آن فرد پاسخگو حتماً لازم نیست مادر باشد، اگر مادر در دسترس یا در قید حیات نیست، پدر می‌تواند این نقش را به همان کیفیت ایفا کند.

به کودک اجازه تفکر، تصمیم‌گیری و استقلال عمل بدهید

این روانشناس بالینی اظهار کرد: کودکان از ۲ سالگی به بعد قادر به تفکر منطقی هستند. تفکر از ۷ تا ۱۱ سالگی در مورد مسائل عینی (هر آنچه با چشم قابل دیدن است) و پس از ۱۲ سالگی در مورد مسائل انتزاعی (نادیدنی‌ها) ممکن می‌شود. استدلال‌های کودکان اوایل خام و ابتدایی، اما به‌مرور زمان و با تمرین پخته‌تر می‌شوند.

هوشیار تصریح کرد: تصمیم‌گیری و به دنبال آن حس استقلال برای پرورش روانی سالم از دوسالگی حائز اهمیت است توصیه می‌شود اجازه دهید کودک آزادانه در محیط‌های امن، رفت‌وآمد و کاوش کند، غذایش را خودش بخورد و برای پوشیدن لباس‌هایش تصمیم‌گیری کند و انجام دهد. (حتی اگر از دید والدین قابل قبول نیست).