شاه بلوط هندی Aesculus hippocastanum

موارد مصرف شاه بلوط هندی

نام علمی گیاه: Aesculus hippocastanum

نام لاتین این گیاه: Horse Chestnut است.

عصاره استاندارد شده دانه شاه بلوط هندی برای بیماری های مربوط به عروق، مانند واریس و پیشگیری از آسیب عروق، اثرات ضد التهاب و خنثی نمودن رادیکال های آزاد کاربرد دارد.
مهمترین مصرف این گیاه در نارسائی های مزمن عروقی تائید شده است.

در درمان التهاب عضلات صاف متعاقب صدمه و جراحی و جراحات دردناک مصرف می شود.

مکانیسم اثر شاه بلوط هندی

براساس آزمایشات به عمل آمده ، عصاره شاه بلوط هندی با اثرکاهش نفوذپذیری عروق و بهبود جریان برگشتی خون سیاهرگی وکاهش آنزیم های لیزوزومی ، مانع شکسته شدن موکوپلی ساکاریدهای دیواره مویرگها گردیده و از تشکیل کیسه های سیاهرگی هموروئید و واریس جلوگیری به عمل می آورد و با ممانعت از انتقال پروتئین ، الکترولیت ها و آب به فضای بین بافتی ، مانع تشکیل ادم در بافت ها می گردد.

این عصاره با تقویت مویرگها و رگهای خونی نه تنها از ابتلا به بیماریهایی مانند واریس و هموروئید جلوگیری می نماید بلکه با بازسازی جراحات و التهابات عروق و استحکام دیواره رگهای ضعیف موجب تسریع در درمان می گردد.

منع مصرف شاه بلوط هندی

مصرف آن در افراد با بیماری کلیوی مزمن توصیه نمی گردد.

به دلیل عدم اطلاعات کافی ، از این دارو در دوران بارداری ، شیردهی و کودکان زیر 12 سال استفاده نگردد.

توصیه های دارویی شاه بلوط هندی

به‌علت وجود ساپونین باعث التهاب دستگاه گوارش می‌شود. این گیاه با داروهای ضدانعقادی مانند ترکیبات کوارین تداخل دارد و سایر عوارض جانبی گزارش‌شده با این گیاه شوک، گرفتگی عضلانی، تهوع، استفراغ و کهیر می‌باشد.