سیر Allium sativum

نام علمی گیاه: Allium sativum L
اسم انگلیسی : Garlic
نام فارسی: سیر

اثرات درمانی سیر

از مهمترین اثرات درمانی آن می توان به خاصیت ضد باکتری و ضد سرطانی آن اشاره کرد. همچنین دارای اثرات ضد فشارخون، پادزهر مسمومیت با فلزات سنگین ، تعدیل کننده ی سیستم ایمنی ، محافظت کننده ی کبد، ضد آرتریت ، کاهنده چربی و قند خون است (3، 4 ).

بیشترین تأثیرات درمانی پروفیلاتیک سیر در روغن های مخصوص و آب سیر که در آن ترکیبات سولفوری حل شده اند وجود دارد. تیوسولفات ها و دیگر متابولیت های ثانویه ی سیر شامل استروئیدها ، مسئول تأثیرات درمانی سیر هستند (15 ).

تحقیقات نشان می دهد مصرف سیر باعث کاهش کراتینین می شود که مشابه تأثیر جنتامایسین است ، بدین جهت تأثیر آنتی اکسیدانی سیر ، با تأثیر بلوکه کننده های کانال های کلسیمی یا افزایش گشادکننده های رگی به علت افزایش اکسید نیتریک باعث کاهش کراتینین می شود ( 13). آلیسین که یک ترکیب سولفوره اکسیژنه شده و ماده مؤثره ی موجود در سیر می باشد به عنوان ترکیب اصلی ضد میکروبی سیر معرفی شده است. آلیسین دارای خاصیت ضد میکروبی وسیعی بر روی میکروارگانیسم ها می باشد. خاصیت ضد میکروبی آلیسین به علت واکنش شیمیایی آن با گروه تیول تعداد زیادی از آنزیم ها از جمله Papain ، Urease ، Succinic ، RNA Polymerase ، Xanthine oxidase ، Cystein و غیره می باشد.

ترکیبات اصلی و دارویی گیاه :
مهمترین ترکیبات دارویی موجود در این گیاه اسید آمینه ی آلین می باشد که یک آلکیل مشتق شده از سولفوکسید سیستئین است. سیر در اثر له شدن ، جویدن ، برش و یا عصاره گیری ، آنزیم آلیناز موجود در آن آزاد و به سرعت باعث لیز شدن آلیسین و تبدیل آن به یک سولفنیک اسید به نام آلیسین یا دی آلیل تیوسولفینات می شود. سیر حاوی حداقل 100 نوع ترکیب سولفوردار است که 70 تا 80 درصد از آن هارا آلیسین تشکیل داده است ، سایر ترکیبات سولفوردار مهم موجود در سیر ، آلیل متیل تیوسولفونات ، اپروپینیل آلیل تیوسولفونات و گاما – ال – گلوتامیل – اس – آلکیل – ال – سیستئین می باشند (1 ). یکی دیگر از ترکیبات سولفوردار که در سیر تازه حضور دارد ، گاما- گلوتامیل سیستئین است که پس از هیدرولیز شدن و اکسید شدن به آلین تبدیل می شود . اس آلین سیستئین و اس پروپیل سیستئین در مسمومیت کبدی ناشی از استامینوفن دارای نقش محافظت کنندگی هستند . از مواد دیگر موجود در این گیاه اسکوردینین ، ویتامین های B ، C و D را می توان نام برد ( 2).

مصرف مقادیر زیاد سیر یا مصرف با معده ی خالی ممکن است اختلالات گوارشی نظیر سوزش معده ، تهوع ، استفراغ و اسهال ایجاد نماید. همچنین در افراد حساس ، واکنش آلرژیک مانند درماتیت تماسی و حملات آسم با مصرف سیر گزارش شده است. این فرآورده در افراد حساس به سیر و افراد مبتلا به زخم های حاد دستگاه گوارش ممنوعیت مصرف دارد. مطالعات آزمایشگاهی نشان داده اند که سیر موجب انقباضات رحمی می گردد و مصرف مطمئن آن در دوران بارداری و شیردهی به اثبات نرسیده است. لذا توصیه می شود در این دوران مصرف نگردد. مصرف زیاد سیر خشک (4 گرم در روز) موجب یبوست ، استفراغ ، و اختلالات معده و روده شده ، و مصرف سیر تازه (30 گرم) موجب کم خونی شدید می گردد (5، 6).

ممکن است اثر داروهای ضد انعقادی را افزایش دهد
اثر داروهای کاهش دهنده قند خون را افزایش می دهد

احتیاط مصرف در این گیاه : سیر برای بیمارانی که دیابت ، بی خوابی ، پمفیگوس ، پیوند عضو و روماتیسم مفاصل دارند و نیز در بیماران بعد از جراحی توصیه نمی شود. مصرف مقادیر بیش از حد سیر خام ، خطر واکنش های نامطلوب را افزایش می دهد. که در این صورت باید بیمار را از نظر علائم و نشانه های خونریزی کنترل کرد. در برخی از مطالعات ، مصرف فرآورده های سیر علاوه بر فعالیت ضد لیپیدی ، در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 منجر به بهبود گلیسمی نیز گردیده است (5 ). در هر صورت در بیماران دیابتی که از سیر مصرف می کنند ممکن است سطح گلوکوز خون کاهش بیشتری را نشان دهد. اگر بیماری داروی ضد دیابت مصرف می کند باید مراقب علائم و نشانه های کاهش قند خون باشد و سطح گلوکوز سرم خون را کنترل کند. مصرف سیر برای مبتلایان به ناراحتی های پوستی و همچنین مادرانی که بچه شیر می دهند مضر است و باید از مصرف آن خودداری کنند. زیرا باعث تحریک مخاط نوزاد می شود. سیر در بیمارانی که تحت درمان با اتیل سالیسیلیک اسید یا سایر داروهای ضد انعقاد و داروهای پایین آورنده ی قند خون می باشند با احتیاط باید مصرف شود. مصرف زیاد سیر ممکن است باعث خونریزی پس از جراحی گردد