اریترومایسین Erythromycin

اریترومایسین Erythromycin

موارد مصرف اریترومایسین

اریترومایسین به عنوان جایگزین پنی سیلین ها در بیمارانی که به این دارو حساسیت مفرط دارند، مصرف می شود. همچنین، اریترومایسین در درمان انتریت ناشی از کامپلیوباکتر، پنومونی، بیماری لژیونر، سیفیلیس، التهاب مزمن پروستات، آکنه ولگاریس و برای پیشگیری از دیفتری و سیا سرفه مصرف می شود.

مکانیسم اثر اریترومایسین

اریترومایسین مانند سایر ماکرولیدها سنتز پروتئین وابسته به RNA در مرحله افزایش طول زنجیره را مهار می کند؛ به زیرواحد 50S ریبوزومی متصل می شود که باعث مهار ترانس پپتیداسیون می شود.

فارماکوکینتیک اریترومایسین

این دارو از راه خوراکی به خوبی جذب می شود، اما در برابر اسید معده ناپایدار است. فراهمی زیستی این دارو بسته به نوع استر آن 65- 30 درصد است. پس از جذب به طور گسترده در بافت ها و مایعات بدن منتشر می شود. متابولیسم آن کبدی و دفع آن عمدتاً از طریق ترشح در صفرا است. اوج غلظت سرمی اریترومایسین بسته به نوع استر آن 4-2 ساعت پس از مصرف خوراکی حاصل می شود. نیمه عمر این دارو یک و نیم تا ۲ ساعت است که در صورت عیب کار کلیه ممکن است تا 5 ساعت نیز افزایش یابد.