- دوشنبه 13 دی 1400 :: 11:14
والدین اغلب مجبورند با رفتارهای بد غذایی در کودکان خردسال خود کنار بیایند. این می تواند باعث شود آنها علائمی را که نشان می دهد…
والدین اغلب مجبورند با رفتارهای بد غذایی در کودکان خردسال خود کنار بیایند. این می تواند باعث شود آنها علائمی را که نشان می دهد بچه ها اختلال دارند از دست بدهند. ARFID در کودکان بسیار رایج است، به طوری که پژوهشگران تخمین می زنند که تا ۲۲.۵ درصد از جمعیت کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد.
اختلال اجتنابی در مصرف غذا یا (ARFID) در سال ۲۰۱۳ در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی گنجانده شد. این کاربا هدف جمعآوری بیمارانی که به ویژگیهای سایر اختلالات پاسخ نمیدادند، انجام شد. به عنوان مثال، بی اشتهایی یا پرخوری عصبی.
در واقع، بیماران مبتلا به ARFID نگران وزن خود نیستند. آنها از تصویر بدن یا فرم بدن خود ناراضی نیستند. آنها رفتارهای غذایی را با هدف کاهش وزن انجام نمی دهند.
این یک اختلال خوردن است که با اجتناب از انواع خاصی از غذا یا با محدود کردن مقدار غذای خورده شده مشخص می شود. همانطور که در بالا توضیح داده شد، به نگرانی در موردفرم بدن یا وزن مربوط نمی شود، بنابراین انگیزه های این رفتار با سایر اختلالات متفاوت است.
خیلی آسان است که این وضعیت با مراحل معمولی غذا خوردن در دوران کودکی همپوشانی داشته باشد. به همین دلیل معیارهای تشخیصی زیر آن را مشخص می کند:
کاهش وزن قابل توجه (یا ناتوانی در تنظیم وزن بر اساس مرحله رشد).
کمبود تغذیه ای
وابستگی به مکملهای غذایی یا تغذیههای داخلی.
تداخل قابل توجه در عملکرد روانی اجتماعی.
مشکل در دسترسی به یک رژیم غذایی متعادل.
بی اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی که به طور مستقل ایجاد می شوند.
این اختلال را نمی توان بایک اختلال دیگر یا یک وضعیت پزشکی زمینه ای توضیح داد.
این معیارها هنگام تشخیص ARFID در کودکان به عنوان راهنما عمل می کنند. بنابراین، فقط یک متخصص بهداشت روانی یا اطفال می تواند تشخیص دهد. همه رفتارهایی که شامل اجتناب از مصرف غذا می شود را نمی توان به ARFID ربط داد.
عواقب ARFID در کودکان چیست؟
تغذیه در دوران شیرخوارگی برای تضمین رشد سالم بسیار مهم است. تغییر در عادات یا رفتار در این زمینه عواقب زیادی دارد که نباید به آن بی توجه ماند.
مطالعهای که در سال ۲۰۱۵ انجام شد، نشان داد که رشد ضعیف و کمبود تغذیه دو مورد از شایعترین پیامدهای این نوع اختلال هستند. در واقع، محدودیت مواد مغذی ضروری برای رشد مانع از برآورده کردن انتظارات رشد مطابق با مرحله نوزادی می شود.
کودکان همچنین ممکن است دچارتاخیر در بلوغ شوند. کمآبی، افت فشار خون، عوارض قلبی، کاهش توده استخوانی، نوسان سطح قند خون، مشکلات گوارشی، اختلالات عصبی، اختلالات غدد درون ریز، کمخونی، سوءتغذیه و بسیاری موارد دیگر از علائم این بیماریست.
به طور کلی، با گستردهتر شدن دورههای ARFID در کودکان، عوارض شدیدتر میشوند. کاهش انرژی، خواب آلودگی، اختلالات خلقی و عدم تمرکز نیز از پیامدهای مستقیم آن است. به طور خلاصه، عدم تعادل رژیم غذایی در چنین مرحله مهمی عواقب شدیدی دارد.
منبع : etebarenovin.ir