پاروکستین Paroxetine

پاروکستین Paroxetine

موارد مصرف پاروکستین

این دارو در درمان افسردگی، وسواس جبری، اختلالات پانیک، فوبیا و اختلالات اضطراب منتشر کاربرد دارد.

مکانیسم اثر پاروکستین

این دارو مانع باز جذب سروتونین می شود.

فارماکوکینتیک پاروکستین

این دارو به راحتی از دستگاه گوارشی جذب شده و حداکثر سطح پلاسمائی آن 5 ساعت بعد از مصرف حاصل می شود. این دارو متابولیسم عبور اول کبد وسیعی دارد. راه متابولیت اصلی آن اکسیداسیون بوده که بدنبال آن متیلاسیون و تشکیل کونژوگه های گلوکورونید و سولفات صورت می گیرد. بخشی از CYP2D6 مسئول متابولیسم پاروکستین است. این دارو به میزان وسیعی در بافتهای بدن توزیع شده و میزان باند پروتئینی پلاسمائی آن 95% است. نیمه عمر حذف آن حدود 21 ساعت است. دفع آن عمدتاً از طریق ادرار (64%) و مدفوع (36%) است. این دارو در شیر ترشح می شود.

عوارض جانبی پاروکستین
*
عوارض شایع (%10<):
پوستی: افزایش تعریق
غدد درون ریز و متابولیسم: کاهش میل جنسی
گوارشی: یبوست، کاهش اشتها، اسهال، سوء هاضمه، تهوع، خشکی دهان
ادراری تناسلی: اختلال انزال
سیستم عصبی: سرگیجه، خواب آلودگی، سردرد، بی خوابی
عصبی، عضلانی و اسکلتی: سستی، لرزش
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
قلبی عروقی: درد قفسه سینه، افزایش فشارخون، تپش قلب، تاکی کاردی، گشادی عروق
پوستی: خارش، راش پوستی
غدد درون ریز و متابولیسم: افزایش وزن
گوارشی: درد شکمی، اختلال چشایی، نفخ، عطش، تهوع و استفراغ، استفراغ
ادراری تناسلی: قاعدگی دردناک، بیماری مجاری تناسلی زنان، ضعف جنسی، بیماری تناسلی مردان، اختلال ارگاسم، سختی در دفع ادرار، اختلال در دفع ادرار، تکرر ادرار، عفونت مجاری ادراری
عفونی: عفونت
سیستم عصبی: عصبانیت، خستگی، آژیتاسیون، اضطراب، خمیازه، خواب رفتگی اندام، خواب آشفته، فقدان تمرکز، زوال شخصیت، میوکلونوس (انقباض یا پرش عضلانی)، فراموشی، لرز، گیجی، احساس نشئگی، احساسات ناپایدار، رفتار شیدایی، ضعف عضلات، سرگیجه، گیجی
عصبی، عضلانی و اسکلتی: درد مفاصل، کمردرد، درد عضلانی، میوپاتی
چشمی: تاری دید، اختلال بینایی
گوشی: وزوز گوش
تنفسی: ادم حلق، فارنژیت، اختلال سیستم تنفسی، رینیت، سینوزیت
متفرقه: تروما