- سهشنبه 12 بهمن 1400 :: 02:30
مطالعات انجام شده نشان می دهد که افزایش سن با خطر بیشتری برای ایجاد علائم مداوم کووید ۱۹ همراه است.
دانشمندان به شدت در حال بررسی این موضوع هستند که مشخص شود چه گروه هایی در معرض بیشترین خطر ابتلا به علائم پایدار کووید هستند. در این میان برخی از مکانیسم های بیولوژیکی که می توانند دلیل آن را توضیح دهند، باید شناسایی شده و معرفی شوند. انجام این کار می تواند منجر به توسعه نشانگرهای زیستی برای پیش بینی افراد در معرض خطر و همچنین مداخلاتی برای کمک به تسریع بهبودی آنها شود.
در اینجا به برخی از ویژگی های افراد در معرض خطر ابتلا به کووید ۱۹ طولانی مدت می پردازیم:
جنسیت بیولوژیکی
مطالعات مختلف نشان داده است که زنان نسبت به مردان، به ویژه در سنین ۴۰ تا ۶۰ سال، در معرض خطر بیشتری برای داشتن علائم مداوم مانند خستگی، تنگی نفس، مه مغزی، درد عضلانی، اضطراب یا افسردگی پس از عفونت اولیه کووید ۱۹ قرار دارند. به گزارش سیناپرس، مطالعه منتشر شده در Nature Medicine که اطلاعات چهار هزار و ۱۸۲ کاربر برنامه مطالعه علائم کووید۱۹ که به طور مداوم سلامت خود را ثبت کرده بودند، این مسئله را تایید می کند. بیشترین تفاوت بین مردان و زنان در بین سنین ۴۰ تا ۵۰ سال مشاهده شد که در آن زنان در مقایسه با مردان دو برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به کووید طولانی بودند.
زنان همچنین بیشتر مستعد ابتلا به بیماری های خودایمنی و آنسفالومیلیت میالژیک یا سندرم خستگی مزمن هستند که به اعتقاد محققان ممکن است بین این شرایط و کووید طولانی مدت همپوشانی وجود داشته باشد.
سن
مطالعات انجام شده نشان می دهد که افزایش سن با خطر بیشتری برای ایجاد علائم مداوم کووید ۱۹ همراه است. با این حال، تحقیقات جدیدتر دفتر آمار ملی بریتانیا (ONS) نشان می دهد که احتمال ابتلا به کووید طولانی مدت در دوره میانسالی افراد بیشتر است.
بیماری های زمینه ای
در یک مطالعه جداگانه، محققان کینگز کالج لندن داده های ناشناس از یک میلیون و ۲۰۰ هزار پرونده سلامت اولیه در سراسر بریتانیا را به همراه ده مطالعه مبتنی بر جمعیت شامل ۴۵ هزار و۹۶ شرکت کننده را بررسی کردند که سلامت روان ضعیف از قبل داشته، با افزایش ۵۰ درصدی احتمال گزارش طولانی مدت کووید همراه بود، در حالی که آسم با افزایش ۳۲ درصدی این مسئله همراه است. بسیاری از محققان بر این باورند که کووید طولانی مدت ممکن است یک سندرم واحد نباشد، بنابراین امکان دارد گروه های مختلف کم و بیش در معرض خطر انواع مختلفی از علائم پایدار قرار داشته باشند.
منبع : etebarenovin.ir