پرگابالین Pregabalin

پرگابالین Pregabalin

موارد مصرف پرگابالین

ضد تشنج.
الف- درمان تشنج پارشیال با یا بدون ژنرالیزاسیون ثانویه
دوز اولیه 150mg روزانه می باشد و سپس پس از 1 هفته با وجه به رسپانس دوز تا 300mg روزانه افزایش می یابد. ماکزیمم دوز مصرفی 600mg در روز می باشد.

ب- درمان اختلال اضطراب ژنرالیزه
دوز اولیه 150mg روزانه می باشد و سپس با اینتروال های 1 هفته ای افزایش 150mg تا ماکزیمم دوز مصرفی 600mg در روز امکان پذیر می باشد.

ج- درمان درد نوروپاتیک
دوز اولیه 150mg روزانه می باشد و سپس با اینتروال های 1 هفته ای افزایش 150mg تا ماکزیمم دوز مصرفی 600mg در روز امکان پذیر می باشد.

مکانیسم اثر پرگابالین

-ضدتشنج (آنالوگ گابا می باشد. به کانال های کلسیمی وابسته به ولتاژ سیستم اعصاب مرکزی متصل می شود و با کنترل ورود کلسیم به پایانه های عصبی، آزاد سازی نوروترانسمیترهای تحریکی را مهار می کند).
-ضددرد (احتمالا با اثر نزولی بر مسیر انتقال درد نورآدرنرژیک و سروتونرژیک از ساقه مغز به سمت نخاع)
فارماکوکینتیک پرگابالین
*جذب: مصرف فرآورده پیوسته رهش به صورت ناشتا، منجر به کاهش جذب (حدود 30 درصد) می شود.
فراهمی زیستی: بیش از 90%
شروع اثر: اثرات ضد درد دارو، طی هفته اول درمان آغاز می شود.
پیک سرمی:
سریع رهش: (بزرگسالان: ناشتا 1.5 ساعت و همراه غذا 3 ساعت / کودکان: همراه غذا 2-0.5 ساعت)
پیوسته رهش: همراه غذا 8 ساعت
اتصال به پروتئین: صفر
متابولیسم: ناچیز
نیمه عمر: کودکان 6-3 ساعت، بزرگسالان 6.3 ساعت
دفع: ادرار (90%)