پروبنسید Probenecid

پروبنسید Probenecid

موارد مصرف پروبنسید

از Probenecid جهت درمان هایپراورسمی مرتبط با نقرس مزمن استفاده می شود. هم چنین برای درمان هایپراورسمی ناشی از درمان دیورتیک کاربرد دارد. هم چنین به عنوان داروی کمکی با بعضی آنتی باکتریال ها جهت کاهش دفع توبولی استفاده می شود و برای کاهش نفروتوکسیسیتی با Cidofovir ضد ویروسی تجویز می گردد.
در شروع درمان نقرس دوزهای 250 میلی گرمی 2 بار در روز به صورت خوراکی تجویز می شود که بعد از یک هفته می توان آن را به 50 میلی گرم دو بار در روز افزایش داد و در صورت عدم پاسخ های مناسب درمانی هر 4 هفته 500 میلی گرم تا حد 2 گرم در روز افزوده می شود. در اختلالات مزمن کلیوی به خصوص هرگاه سرعت فیلتراسیون گلومرولی کمتر از 30 میلی لیتر در دقیقه است ممکن است مؤثر نباشد.

فارماکوکینتیک پروبنسید
Probenecid

به طور کامل از مسیر گوارشی جذب می شود و اوج غلظت پلاسمایی آن طی 2 تا 4 ساعت بعد از دوز تجویزی حاصل می شود و به طور وسیع به پروتئین های پلاسما متصل می شود (85 تا 90%) نیمه عمر پلاسمائی آن وابسته به دوز است و در محدوده کمتر از 5 تا بیش از 8 ساعت متغییر است.
Probenecid از جفت عبور می کند و در کبد متابولیزه می شود و در ادرار دفع می گردد که عمدتاً به صورت متابولیت هایش است. در ادرار قلیائی میزان دفع آن افزایش می یابد.
منع مصرف پروبنسید
مصرف این دارو در افراد فاویسم ممنوع است.