فلوتامید Flutamide

فلوتامید یک ترکیب غیر استروئیدی است با خواص ضد آندروژنی است که از طریق مهار برداشت و یا اتصال آندروژن ها در بافت های هدف عمل می کند. معمولاً همراه با آنالوگ های گونادرلین در درمان تسکینی سرطان پروستات کاربرد دارد. دوز معمول خوراکی آن mg 250 و 3 بار در روز است. در درمان ترکیبی، تولیدکنندگان انگلیسی توصیه می کنند که درمان با فلوتامید باید حداقل 3 روز قبل از تجویز آنالوگ گونادرلین آغاز می شود اگرچه در ایالات متحده آمریکا تولیدکنندگان مصرف همزمان را توصیه می کنند تا بیشترین اثر اعمال شود.

*
-آنتی آندروژن غیر استروئیدی
– مهار جذب آندروژن
– آنتاگونیست رقابتی آندروژن در بافت های هدف
– مهار تحریک رشد سلولی توسط تستوسترون در سرطان پروستات

*
جذب: سریع و کامل
پیک پلاسمایی: 2ساعت
اتصال به پروتئین: %96-94 (متابولیت فعال 2-هیدروکسی فلوتامید %94-92)
متابولیسم: کبدی به صورت گسترده ( به 2-هیدروکسی فلوتامید و چند متابولیت دیگر)
نیمه عمر: 6 ساعت (متابولیت فعال 2-هیدروکسی فلوتامید)
دفع: ادرار (داروی تغییرنیافته و متابولیت فعال 2-هیدروکسی فلوتامید)، مدفوع(4%)

*
عوارض شایع (%10<):
غدد درون ریز و متابولیسم: گرگرفتگی، گالاکتوره، کاهش میل جنسی، افزایش لاکتات دهیدروژناز
گوارشی: اسهال، استفراغ
ادراری تناسلی: ضعف جنسی، التهاب مثانه، حساسیت به لمس در پستان
هماتولوژی و انکولوژی: خونریزی مقعدی، عود تومور
کبدی: افزایش سطح سرمی آسپارتات آمینوترانسفراز (خفیف، گذرا)
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
قلبی عروقی: ادم، افزایش فشار خون
سیستم اعصاب مرکزی: اضطراب، گیجی، افسردگی، سرگیجه، خواب آلودگی، سردرد، بی خوابی، عصبانیت
پوستی: راش پوستی، کبودی، خارش
غدد درون ریز و متابولیسم: ژنیکوماستی
گوارشی: تهوع، پروکتیت (التهاب رکتوم)، ناراحتی معده، بی اشتهایی، یبوست، سوء هاضمه، افزایش اشتها
ادراری تناسلی: خون در ادرار
هماتولوژی و انکولوژی: آنمی، لکوپنی، ترومبوسیتوپنی
عفونی: زونا
عصبی، عضلانی و اسکلتی: ضعف