منو 
- یکشنبه 19 شهریور 1402 :: 02:10
مشاوره فردی: پسر 16 ساله‌ام فکر می‌کند من روی گنج نشستم.
نویسنده : دکتر هادی غلام‌محمدی | مشاور خانواده و استاد دانشگاه
سوال: پسری دارم 16 ساله. من پدری هستم کارمند با درآمدی که زیاد نیست، اما پسرم هر روز، درخواست‌های مالی‌اش از من بیشتر می‌شود. فکر می‌کند که من روی گنج نشستم. به‌تازگی به خاطر مخالفت من با خرید یک وسیله گران‌قیمت، بی‌احترامی کرد. نمی‌دانم باید با او چه رفتاری داشته باشم. راهنمایی کنید.
پاسخ: پدر گرامی، یکی از موضوعات مهم در سیستم خانواده، نحوه ارتباط اعضا با یکدیگر است. به عبارتی، درون سیستم خانواده خرده سیستم‌هایی وجود دارد که عبارت اند از: خرده سیستم والدینی، خرده سیستم برادر و خواهری، خرده سیستم زن و شوهری، خرده سیستم والد و فرزندی و … . ارتباط اعضای خانواده با یکدیگر از طریق این خرده سیستم‌ها شکل می‌گیرد و مرزهای خاصی بین اعضای خانواده حکم فرما می‌شود. با این مقدمه، نکاتی در ادامه مطرح می‌شود که به شما کمک خواهد کرد.
نوجوان‌تان باید متوجه رفتار اشتباهش بشود اما …
با جمع‌کردن اعضای خانواده و نظرخواهی از آنان درباره قوانین حاکم بر سیستم خانواده‌تان صحبت و رفتار پسر خود را در کارگروه خانواده مطرح کنید و از دیگر اعضای خانواده بخواهید درباره رفتار او توضیحاتی ارائه دهند. از پسرتان هم درباره این رفتارش توضیح بخواهید. به عبارتی قرار است کارگروه خانواده در این باره تصمیم‌گیری کند و نوجوان شما متوجه رفتار اشتباه خودش بشود ولی نه با نظر یک شخص بلکه با نظر سیستم خانواده. حسن این کار در این است که نوجوان بهتر متوجه رفتار اشتباه خود می‌شود و به احتمال زیاد، دیگر این کار را تکرار نخواهد کرد.
برخوردتان به شکل کاملا نرم باشد
حواس‌تان به تحریک‌پذیری و میل به ابراز وجود فرزندتان باشد زیرا وی در دوره نوجوانی است و لازم است که برخوردتان به شکل کاملا نرم صورت گیرد. توضیحات شما در پیامک‌تان، نشان می‌دهد که با ویژگی‌های دوران نوجوانی آشنا نیستید و این مسئله را باید با مطالعه بیشتر و کمک گرفتن از یک مشاور حل کنید.
مدیریت پول توجیبی را به او آموزش دهید
در بسیاری مواقع اتفاق می‌افتد که ما به دلیل این که خودمان سختی‌های بسیاری در زندگی کشیده‌ایم و به بسیاری از آرزوهای‌مان نرسیده‌ایم، بیش از حد به فرزندان‌مان کمک و محبت می‌کنیم و تلاش داریم تمام امکانات زندگی را برای آن‌ها فراهم کنیم. با این کار به دنبال این هستیم تا تمام آرزوهای خود را از طریق فرزندان‌مان و در وجود آنان برآورده کنیم. این کار به ایجاد روحیه تنبلی، بی‌مسئولیتی و طلبکاری در فرزند منجر می‌شودپول زیرا همه چیز را در لحظه و فوری می‌خواهد. در این حالت فرزند با کوچک‌ترین ناکامی تحریک می‌شود، واکنش نابه‌جا نشان می‌دهد و تحمل شکست را نخواهد داشت. پس بگذاریم در مواقعی، فرزندان‌مان ناکامی را تجربه کنند و برای تامین چیزهایی که لازم دارند خودشان هم تلاش کنند تا در آینده استقلال بیشتری را تجربه کنند. توصیه می‌کنم در فرصتی مناسب با وی گفت‌وگو کنید و قرار بگذارید که قسمتی از هزینه مد نظر را خودش از پول توجیبی و … تامین کند.
