منو 
- پنج‌شنبه 28 دی 1402 :: 01:43
دختر 18 ساله ای که بیشتر پسران را مثل گرگ خیابانی می پندارد، می گوید: از روز تجاوز تا به امروز نمی توانم آن صحنه را از ذهنم حذف کنم.
دختر 18 ساله گفت: دختری تک فرزند هستم و به همین دلیل از آغاز دوران نوجوانی دوست داشتم متفاوت تر از دیگران زندگی کنم و دختری آزاد باشم. پدر و مادرم نیز برای آن که تنها فرزندشان آزرده خاطر نشود با همه رفتارهای خوب و بد من کنار می آمدند و سرزنشم نمی کردند.
این گونه بود که از حدود 16 سالگی و با پیشنهاد یکی از دوستانم به مصرف مشروبات الکلی رو آوردم. دیگر علاقه ای هم به درس و مدرسه نداشتم حتی از معلمان مدرسه هم بیزار بودم ولی در این میان به ورزش علاقه مند شدم و فعالیت هایم را دررشته بوکس آغاز کردم.
هر زمان که احساس تنهایی می کردم یا از مدرسه خسته می شدم به باشگاه می رفتم و به فعالیت های ورزشی می پرداختم چرا که از محیط های شلوغ و به ویژه محیط مدرسه گریزان بودم و می خواستم اوقاتم رادر تنهایی خودم سپری کنم. به ناچار مدتی بعد درس و مدرسه را رها کردم اما هیچ کس مرا راهنمایی نکرد که بعد از ترک تحصیل چگونه زندگی کنم.
حالا دیگر فقط در باشگاه اوقاتم را سپری می کردم و از این که بوکسوری قوی بودم لذت می بردم. اوضاع تقریبا بر وفق مرادم پیش می رفت تا این که یک روز در مسیر باشگاه با پسری آشنا شدم و ارتباط ما به صورت تلفنی ادامه یافت.
در این شرایط یک روز وقتی در حال رفتن به باشگاه بودم ناگهان یک خودروی سمند مقابلم پیچید و 2 پسر جوان که سرنشینان خودرو بودند، مرا به زور سوار کردند و به مخروبه ای در حاشیه شهر بردند. جیغ و فریادهای من نیز فایده ای نداشت و کاری از دستم ساخته نبود. در این وضعیت یکی از آن 2 جوان غریبه به آزار و اذیت من پرداخت و سپس مرا رها کردند. از آن روز به بعد ازهمه پسرها نفرت دارم و آن ها را گرگ های خیابانی می دانم. روح و روانم به هم ریخته است به طوری که حتی جرئت نکردم این ماجرای تلخ را با خانواده ام درمیان بگذارم چرا که می ترسیدم آن ها عصبانی شوند و مراکتک بزنند به همین دلیل افکار خطرناکی به ذهنم خطور می کرد و دوست داشتم در خانه ای به تنهایی زندگی کنم و هیچ کس مزاحمم نشود.
