از تعهد کاری تا وفاداری سازمانی

تعهد کاری یعنی به وظایفی که به ما محول می‌شود، درست و به‎موقع عمل کنیم. داشتن تعهد کاری لازمه موفقیت برای خودمان و شرکتی است که در آن مشغول به کار هستیم. وفاداری سازمانی یعنی این‎که سازمان را متعلق به خود بدانیم و برای ارتقای آن تلاش کنیم. قاعدتا تعهد شغلی بعد از ترک شغل تمام می‌شود؛ اما وفاداری سازمانی می‌تواند باقی بماند.

بی‌اعتبار کردن خود با بی ‌آبروکردن سازمان قبلی

به‌هرحال سازمان پیشین، نقشی در بهبود مهارت‌های ما داشته و باعث پیشرفت ما شده است. ما نباید آن مزیت‌ها را فراموش کنیم. در نتیجه وفاداری سازمانی می‌تواند بعد از ترک سازمان هم باقی بماند. این را هم باید گفت که هر سازمانی مشکلات خاص خود را دارد؛ درون هر سازمانی تعارض‌ها و درگیری‌هایی وجود دارد؛ این‎که پس از ترک سازمان، مسائل درون‎سازمانی را بیان کنیم به‎نوعی بی‌اعتبارکردن تجربه شغلی خود در آن سازمان است.

نکته ای مهم در ایجاد وفاداری سازمانی

البته باید توجه کرد که بخش بزرگی از وفاداری سازمانی را عملکرد مدیریت سازمان در کارکنان ایجاد می‌کند. اگر مدیران طوری رفتار کنند که گویی کارمندان دشمن هستند و باید اسرار سازمان را از آن‌ها پنهان کرد، برای بهتر کار کردن از تهدید و ترس استفاده کنند، مزایای شغلی را فقط به مدیران رده‎بالا اهدا کنند و…، قاعدتا تنفر از سازمان جای وفاداری سازمانی را خواهد گرفت. توجه به نیازهای کارمندان و ایجاد جو سازمانی که باعث رشد شود، از مهارت‌های اصلی مدیران است. این مقوله درباره تیم‌های ورزشی که طرفداران زیادی هم دارند، حساس‌تر است؛ چون با بدگویی و بیان مشکلات درون‎سازمانی، طرفداران تیم هم ناراحت می‎شوند و واکنش نشان خواهند داد.

انتقاد با حفظ حرمت متفاوت است

نکته پایانی هم این‎که باید دقت کرد که انتقاد و بیان مشکلات با حفظ حرمت متفاوت است. بیان مشکلات واقعی امکان رفع آن‌ها را فراهم می‌کند؛ اما گلایه کردن فقط حرمت شکستن خواهد بود.