منو 
- سه‌شنبه 28 اردیبهشت 1400 :: 02:42
سندرم شانه یخ زده به سفت شدن و درد مفصل شانه گفته می شود که بیشتر در افراد مسن رخ می دهد.
شانه یخ زده، وضعیتی است که باعث سفتی و درد در مفاصل شانه می شود. نشانه ها و علائم نوعا به تدریج شروع و در طول زمان بدتر می شود و در طول یک تا سه سال درمان خواهد شد. ریسک ابتلا به شانه یخ زده در صورتی که تحت عمل جراحی پستان برداری یا حمله قلب قرار بگیرید افزایش می یابد.
درمان شانه یخ زده مستلزم تمرینات حرکتی است و گاهی اوقات کورتیکواستروئیدها وداروهای بی حس کننده به کپسول مفصلی تزریق می شوند. درصد کمی از موارد، جراحی آرتروسکوپی ممکن است برای شل کردن کپسول مفصلی صورت گیرد تا بتوانند آزادانه حرکت کنند. غیرمعمول است که بیماری شانه یخ زده در همان شانه عود کند، اما در برخی افراد ممکن است در شانه دیگر رخ دهد.
علایم سندرم شانه یخ زده:
شانه یخ زده به طور معمول به آرامی و در طی سه مرحله رشد می کند. هر مرحله می تواند چند ماه طول بکشد که جزئیات آن را در ادامه ی این بخش خواهید خواند.
مرحله منجمد شدن :هر حرکت شانه باعث درد می شود و دامنه حرکت شانه محدود می شود.
مرحله یخ زدگی :ممکن است در این مرحله، درد کاهش یابد. با این حال، شانه شما محکم تر و استفاده از آن دشوارتر می شود.
مرحله آب شدن : دامنه حرکت در شانه شروع به بهبود می کند.
در برخی افراد، درد در شب بدتر می شود و گاهی اوقات باعث اختلال خواب می شود.
علل سندرم شانه یخ زده:
استخوان ها، رباط ها و تاندون ها که مفصل شانه شما را تشکیل می دهند در یک کپسول از بافت ارتباطی قرار گرفته اند. شانه یخ زده زمانی اتفاق می افتد که این کپسول به دور شانه محکم می شود و حرکت آن را محدود می کند.
پزشکان مطمئن نیستند که چرا این اتفاق برای برخی افراد رخ می دهد، اگرچه این احتمال وجود دارد که در افراد مبتلا به دیابت و یا آن هایی که اخیرا عدم حرکت شانه به مدت طولانی داشتند، مانند بعد از جراحی یا شکستگی بازو ایجاد شود.
عوامل خطر سندرم شانه یخ زده:
عوامل خاص ممکن است ریسک پیشرفت شانه یخ زده را افزایش دهد.
سن و جنسیت :
افراد بالای 40 سال و مسن تر، به خصوص زنان، بیشتر مبتلا به شانه یخ می شوند.
عدم تحرک یا کاهش تحرک :
افرادی که سکون طولانی مدت یا کاهش تحرک شانه دارند در معرض بیشتر خطر شانه منجمد قرار می گیرند.
درمان سندرم شانه یخ زده:
اکثر درمان های شانه منجمد شامل کنترل درد شانه و حفظ حرکت شانه تا جای ممکن است.
داروها:
برخی داروهای بدون نسخه، مانند آسپرین و ایبوپروفن (ادویل، موتین ، ..)، می تواند به کاهش درد و التهاب مرتبط با شانه منجمد کمک کند. گاهی پزشک ممکن است داروهای قوی و ضد التهاب را تجویز کند.
تمرینات حرکتی:
یک درمانگر فیزیکی می تواند تمرینات حرکتی را به شما آموزش دهد تا جایی که بتوانید تحرک بیشتری داشته باشید. تعهد شما برای انجام این تمرینات برای بهینه سازی بهبود تحرک مهم است.
