منو 
- دوشنبه 16 مرداد 1402 :: 05:54
مشاوره فردی: می خواهم در 21سالگی دنبال هدف‌های بزرگ باشم.
نویسنده : مصطفی نجمی| کارشناس‌ارشد روان شناسی
سوال: دختری 21 ساله‌ام. مشکلم این است هر کاری را که انجام می‌دهم، با وجود این که خیلی تلاش می‌کنم درست و بدون خطا انجام بشود اما در انتها می‌بینم جایی را اشتباه کردم و جلوی بقیه شرمنده می‌شوم و خودم را سرزنش می‌کنم. با خودم می‌گویم من که از پس این کارهای کوچک برنمی‌آیم، چطور می‌توانم دنبال هدف‌های بزرگ باشم؟
پاسخ: بسیاری از افراد پس از انجام موفقیت‌آمیز مسئولیت‌های محول شده، احساس خوشایندی دارند و سعی می‌کنند که با تمرکز و دقت کافی در انجام کارها، رضایت درونی را کسب کنند. خطا و اشتباه در انجام کارها به دلایل مختلفی صورت می‌گیرد به طوری که کمتر کسی می‌تواند ادعا کند که در انجام کارهای محوله همیشه بدون عیب و نقص عمل کرده است. اما گاهی افرادی هستند که معیارهای بسیار سخت گیرانه‌ای را برای خود تعریف می‌کنند که در این معیارها جای هیچ‌گونه عیب و نقصی نیست و در صورت کوچک‌ترین خطا در انجام کارها دچار یأس و ناامیدی می‌شوند و مدام خود یا دیگران را سرزنش می‌کنند. به نظر می‌رسد که شما هم در تله معیارهای سخت گیرانه و بی‌عیب و نقص گیر افتاده‌اید و برای رهایی از این تله نیاز به کمک دارید.
فشار زیادی به شما تحمیل شده‌است
گفته‌اید بعد از هر اشتباه، جلوی بقیه شرمنده می‌شوم و خودم را سرزنش می‌کنم.
با خودم می‌گویم من که از پس این کارهای کوچک برنمی‌آیم…. در این طرحواره فرد به استانداردهای بسیار سرسختانه اعتقاد و باور دارد که باید عملکرد بسیار بالایی را برآورده کند. این افراد فشار زیادی را تحمل می‌کنند و با اطرافیان خود با مشکل روبه‌رو می شوند.
خطا و اشتباه عاملی برای تغییر مثبت
بروز خطا و اشتباه در کار، امری طبیعی است. شاید جالب باشد که بدانید به‌ویژه در شروع کار، خطا و اشتباه نه تنها عجیب نیست بلکه باعث تغییر رفتار و رویکرد ما می‌شود. اشتباه در امور محوله، ما را به این نتیجه می‌رساند که با تغییر رویکرد، تجربه جدیدی کسب کنیم که در بهبود شرایط کار بسیار موثر است. بسیاری از افراد و شرکت‌های بزرگ، ریسک آزمون و خطا را به جان می‌خرند تا بتوانند به بهترین بازدهی کاری برسند. بنابراین پیشنهاد می‌شود که این خطاها و اشتباه‌های کوچک را به عنوان امری طبیعی و حتی لازم در نظر بگیرید؛ چراکه اگر این خطاها در کار نباشد، هیچ‌گونه تجربه‌ای هم حاصل نمی‌شود.
راهبردهای درمانی
باتوجه به این‌که این مشکلات مزمن هستند و ریشه در تربیت دوران کودکی دارند، پیشنهاد می‌شود که حتما از یک طرحواره درمانگر کمک گرفته و دوره درمان سپری شود. در این دوره‌ها درمانگر با کمک مراجع، سعی در شناسایی و به چالش کشیدن این طرحواره‌ها می‌کند و سعی می‌شود که با بازسازی طرحواره و آگاهی مراجع گام موثری در درمان ایجاد شود.
