دلایل درد و کوفتگی بعد از ورزش

دلایل درد و کوفتگی بعد از ورزش

درد و کوفتگی بعد از ورزش (DOMS) عارضه‌ای است که در آن، بعد از ورزشی که به آن عادت ندارید دچار بدن‌درد می‌شوید. این درد معمولا ۲۴ تا ۷۲ ساعت بعد از ورزش شروع می‌شود و در عرض ۲ تا ۳ روز به اوج خود می‌رسد و در عرض ۵ تا ۷ روز برطرف می‌شود.

درد و کوفتگی بعد از ورزش معمولا بعد از حرکاتی ایجاد می‌شود که عضلات در برابر مقاومت کشیده می‌شوند، مثلا تپه‌نوردی یا تمرین با وزنه که در آن عضله آسیب می‌بیند.
درمان خاصی برای بدن‌درد بعد از ورزش وجود ندارد و دانشمندان حتی علت آن را هم نمی‌دانند.

در حال حاضر شش تئوری درمورد علت درد عضلانی بعد از ورزش وجود دارد:

آسیب فیبرهای عضلانی

یکی از معروف‌ترین تئوری‌‌ها این است که درد عضلانی تاخیری بعد از ورزش، ناشی از پارگی‌های ریزی است که در فیبرهای عضلانی در اثر ورزش رخ می‌دهد. این پارگی‌ها روی می‌دهند و بدن شما طی ساعت‌ها و روزها بعد از تمرین آن‌ها را ترمیم می‌کند. پارگی‌های میکروسکوپی در فیبرهای عضلانی، عملکرد نرمال عضله را مختل می‌کند و باعث درد و ناراحتی می‌شود. این آسیب می‌تواند سبب التهاب نیز بشود.
این تئوری که درد عضلانی بعد از ورزش ناشی از آسیب فیبرهای عضله است، بیشترین طرفدار را دارد؛ اما این تئوری ایرادهایی هم دارد؛ مثلا تحقیقات نشان می‌دهد بدن درد بعد از ورزش، بدون آسیب عضله نیز می‌تواند رخ دهد. دست‌کم اینکه درد عضلانی بعد از ورزش شامل چیزی بیشتر از صرفا آسیب عضله و پارگی‌های ریز عضله است. پس این تئوری، کاملا توجیه‌کننده نیست.

آسیب به بافت پیوندی

تئوری دیگر این است که کوفتگی بعد از ورزش ناشی از آسیب بافت پیوندی است. بافت پیوندی از دو مولفه اصلی تشکیل شده است: کلاژن و الاستین. فیبرهای کلاژن نسبت به کشش، سخت و غیرقابل انعطاف و مقاومند، در حالی که فیبرهای الاستین، نرم و قابل انعطافند.
این تئوری می‌گوید انقباضات عضله در بافت پیوندی اختلال ایجاد می‌کند و باعث تغییرات موقتی در عملکردشان می‌شود که همراه با یک واکنش التهابی خفیف است. انقباضات برونگرا (موقعی که عضله کشیده می‌شود) نسبت به انقباضات درونگرا (موقعی که عضله جمع می‌شود)، آسیب بیشتری به بافت پیوندی وارد می‌کنند، زیرا فشار بیشتری روی تاندون‌ها و رباط‌ها وارد می‌کنند (یعنی در قسمتی که عضله به استخوان می‌چسبد).

التهاب

خیلی از انواع آسیب‌ها و اختلال‌ در فرایندهای نرمال فیزیولوژیکی با التهاب همراهند. التهاب، ناشی از فعالیت سیستم ایمنی و ترشح مواد شیمیایی است که جریان خون به سمت ناحیه مورد نظر را افزایش داده و سبب گشاد شدن رگ‌ها می‌شوند. هرچند علائم بدن درد بعد از ورزش، تورم عضله، درد و گرفتگی عضله با التهاب همراهند اما طبق مطالعات، مارکرهای التهابی بالا نمی‌روند یا گلبول‌های سفید که معمولا در التهاب زیاد می‌شوند، افزایشی ندارند.
ضمنا داروهایی مانند ضدالتهاب‌های غیراستروئیدی در کاهش بدن‌درد بعد از ورزش چندان موثر نیستند.

گرفتگی عضله

یک تئوری دیگر این است که گرفتگی و اسپاسم عضله باعث بدن‌درد بعد از ورزش می‌شود. ایده‌ی پشت این تئوری می‌گوید انقباضات مکرر عضله به رگ‌های خونی فشار آورده و انتقال اکسیژن به عضله کاهش می‌یابد. ضایعات متابولیکی تجمع پیدا می‌کنند و این باعث می‌شود عضله بگیرد و با اسپاسم واکنش نشان بدهد. این تئوری تناقضات زیادی دارد و به همین دلیل چندان درباره‌ی آن نشنیده‌اید.