• یکشنبه 22 تیر 1404 :: 02:55

نسل Z با ذهنی فعال و جسمی خسته رشد می‌کند. والدین با درک شرایط این نسل، بهتر می‌توانند با چالش‌های تربیتی مقابله کنند.

افسردگی جوان

نویسنده: سعیده‌سادات اکبرزاده | روان شناس بالینی

یکی از دغدغه‌های رایج والدین امروزی، مواجهه با نوجوانانی است که دائماً احساس خستگی دارند، بی‌انگیزه‌اند و تحرک بدنی کمی دارند. آن‌ها اغلب از دهه هشتادی‌ها یا همان نسل Z هستند؛ نسلی که با وجود ذهنی فعال، بدنی کم‌تحرک دارند.

این نوجوانان اغلب با عباراتی مانند «حوصله ندارم»، «خسته‌ام» و «حسش نیست» روز خود را می‌گذرانند. اما چرا این نسل تا این حد دچار بی‌انرژی بودن و کسالت دائمی است؟ و والدین چگونه باید با این پدیده برخورد کنند؟


 چرا دهه هشتادی‌ها همیشه خسته‌اند؟

دلایل اصلی کم‌انرژی بودن نوجوانان نسل Z

نوجوانان متولد سال‌های ۱۳۸۰ به بعد در دنیایی کاملاً متفاوت از والدین خود بزرگ شده‌اند؛ دنیایی با فناوری پرشتاب، تغییرات فرهنگی مداوم و فشارهای تحصیلی شدید. به همین دلیل، احساس خستگی دائمی آن‌ها فقط به تنبلی ربط ندارد. در ادامه برخی از مهم‌ترین عوامل این خستگی را بررسی می‌کنیم:

  1. زیاده‌روی در استفاده از گوشی و شبکه‌های اجتماعی
    استفاده مداوم از موبایل و حضور در فضای مجازی، ریتم خواب را بر هم می‌زند و باعث بی‌خوابی، اضطراب و کاهش سطح انرژی می‌شود.

  2. فشار تحصیلی و توقعات بالا
    نوجوانان نسل جدید با حجم بالای امتحانات، کلاس‌های آنلاین و رقابت‌های آموزشی شدید روبه‌رو هستند. این فشارهای ذهنی، خستگی جسمی هم به همراه دارد.

  3. کاهش انگیزه و نبود هدف
    بسیاری از نوجوانان نمی‌دانند دقیقاً چه می‌خواهند یا چرا باید تلاش کنند. نبود هدف مشخص، آن‌ها را از فعالیت‌های سازنده دور می‌کند.

  4. تغذیه ناسالم و کم‌تحرکی
    مصرف فست‌فود، نوشابه و تنقلات چرب به همراه نداشتن فعالیت فیزیکی، سیستم انرژی بدن را ضعیف می‌کند.

  5. مشکلات روانی پنهان مثل اضطراب و افسردگی
    گاهی پشت جمله‌ی «حوصله ندارم»، یک اختلال روانی نهفته است. افسردگی خفیف، استرس اجتماعی یا وسواس فکری از دلایل پنهان بی‌حالی مداوم هستند.


 راهکارهایی برای مقابله با تنبلی و خستگی نوجوانان

والدین برای مقابله با این وضعیت، نیاز به مهارت‌های ارتباطی نوین و نگاه روان‌شناختی دارند. در ادامه راهکارهایی کاملاً کاربردی برای مواجهه با این مسئله ارائه می‌دهیم:

۱. مرزگذاری روشن و شفاف

برای نوجوان حد و مرزهای مشخصی تعیین کنید. قوانین را با احترام وضع کنید، نه با تحکم. این مرزها به او نظم ذهنی و مسئولیت‌پذیری می‌آموزد.

۲. گوش دادن واقعی به نوجوان

نصیحت زیاد نکنید. فقط گوش دهید. وقتی نوجوان احساس کند شنیده می‌شود، کمتر مقاومت می‌کند و راحت‌تر با شما همراه می‌شود.

۳. همراهی در فضای مجازی و آموزش مدیریت آن

به‌جای محدود کردن بی‌مورد، در فضای مجازی با نوجوان همراه شوید و اصول استفاده ایمن از آن را آموزش دهید.

۴. استفاده از لحن مثبت و غیرقضاوتگر

با زبان انگیزشی صحبت کنید. نوجوان را بابت پیشرفت‌های کوچک تحسین کنید. تأیید شدن، انگیزه درونی را فعال می‌کند.

۵. تشویق به ورزش و تحرک بدنی روزانه

یک برنامه خانوادگی برای ورزش تهیه کنید. بازی‌های گروهی، پیاده‌روی‌های دو نفره یا حتی تمرینات خانگی، روحیه و انرژی نوجوان را بالا می‌برد.

۶. شناخت مشکلات روانی و مداخله به‌موقع

اگر نوجوان بیش از حد درون‌گرا یا بی‌تحرک است، مشکوک به افسردگی یا اضطراب باشید. حتماً با یک مشاور متخصص مشورت کنید.


نتیجه‌گیری:

نسل Z، نسلی باهوش، خلاق و متفاوت است. خستگی‌های مداوم و بی‌انگیزگی آن‌ها اغلب نشانه‌ای از فشارهای پنهان، نیاز به حمایت روانی و نبود راهنمایی مناسب است. والدین می‌توانند با صبوری، یادگیری مهارت‌های جدید ارتباطی و کمک گرفتن از متخصصان، این مسیر پرچالش را با موفقیت طی کنند.



دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

رفتن به بالا