- یکشنبه 22 تیر 1404 :: 02:03
اگر بعد از استعفا هنوز دلتان برای همکاران سابق تنگ میشود، این احساس طبیعی است. در این مطلب میخوانید چطور با آن کنار بیایید.
نویسنده: دکتر مهدی سودآوری | روانشناس
بسیاری از افراد پس از ترک محل کار، احساس دلتنگی عاطفی برای همکاران و محیط کاری گذشته را تجربه میکنند. اگر شما نیز مانند این کاربر، پس از استعفا هنوز نتوانستهاید با فاصله گرفتن از همکاران کنار بیایید، بدانید که این احساس طبیعی است و راهحلهایی برای مدیریت آن وجود دارد.
❓ پرسش کاربر:
“دختری هستم که چند ماه پیش از محل کارم استعفا دادم. با اینکه دلایل منطقی برای این تصمیم داشتم، اما حالا دلم برای همکاران و دوستانم خیلی تنگ میشود. دلم نمیآید دوباره به آنها پیام بدم یا پیشنهاد همکاری بدهم. نمیدانم باید چه کنم؟”
چرا دلتنگی برای همکاران طبیعی است؟
ارتباطات انسانی، بخشی جدانشدنی از سلامت روان هستند. اغلب دوستیهای عمیق، در محیطهای کاری یا تحصیلی شکل میگیرند. اشتراکات روزانه، همکاری و اهداف مشترک باعث میشود این رابطهها فراتر از صرفاً همکاری شغلی بروند.
بنابراین پس از قطع ارتباط، احساس دلتنگی طبیعی است؛ اما مهمتر از آن، نحوه مدیریت این احساس و انتخاب مسیر مناسب برای ادامه یا پایان آن روابط است.
غرور یا بلوغ احساسی؟ بیان احساسات نشانه قدرت است
برخلاف تصور رایج، ابراز دلتنگی و احساسات، نشانه ضعف یا شکستن غرور نیست؛ بلکه نشاندهنده بلوغ عاطفی و سلامت روان است. اگر دلتان برای برخی از همکاران تنگ شده، کافیست صادقانه این موضوع را با آنها مطرح کنید. ممکن است آنها نیز احساس مشابهی داشته باشند اما منتظر قدم اول شما باشند.
اگر نمیخواهید برگردید، به روابط جدید فکر کنید
اگر نمیخواهید رابطهای را دوباره زنده کنید یا احساس میکنید این دلتنگی یک وابستگی گذراست، راه دیگر این است که بهجای گیر کردن در گذشته، به دنبال ساخت روابط جدید بروید:
-
در کلاسهای آموزشی یا باشگاه ثبتنام کنید
-
با دوستان قدیمی یا خانوادگی وقت بگذرانید
-
احساساتتان را یادداشت کنید یا با فردی قابل اعتماد در میان بگذارید
-
به خودتان فرصت دهید؛ همه چیز به مرور بهتر خواهد شد
نتیجهگیری:
ترک یک شغل، به معنی قطع کامل ارتباطات اجتماعی نیست. اگر دلتنگ همکارانتان هستید، احساستان را بپذیرید و از ابراز آن نترسید. اگر ترجیح میدهید فاصله بگیرید، سعی کنید فرصت آشنایی با افراد جدید را به خود بدهید. دلتنگی پایان راه نیست؛ آغاز مسیری برای رشد عاطفی و اجتماعی شماست.